.
i was reading about poliomyelitis... under neuromuscular disorders in Ortho textbook... (exam's soon!!! ) and bila baca psl polio, suddenly my mind teringat kpd seorg adik yg sy jumpa di Paeds ward bbrp bulan yg lepas... he was admitted due to sudden paralysis and of course, one of the differential diagnosis that the doctors have to think of is: Poliomyelitis... tp luckily, he did not have polio... :D ~our health system nowadays is getting much better with immunisation etc, so insyaAllah, these days, unlikely to find polio cases... ;) ~
and bukan penyakitnya yg ingin diceritakan... tetapi yg istimewanya psl adik ini adalah kerana dia pekak dan bisu... hati saya sayu apb mula2 tahu ttg condition beliau... tetapi saya gembira kerana he lives a happy life... he has great parents yg menjaganya dgn baik.. :D
i am easily touched bila berjumpa dgn anak2 yatim, disabled, org2 tua atau melihat seseorg yg hidupnya berkorban utk keluarganya... setiap kali berhadapan dgn mereka, hati sy mudah berasa sayu, dan mata sy kdg2 mudah utk mengalirkan air mata... kalau boleh, niat di dalam hati saya, saya nak buat apa sahaja utk buat mereka gembira...
sejak sekolah menengah lagi saya ada cita2 utk membuka rumah anak2 yatim... kerana pada saya, setiap org deserves a happy life.. dan kita di dunia Allah ini, perlu hidup dlm keadaan tolong menolong antara satu sama lain... ermm... saya x pasti smada impian saya nih kesampaian atau tidak, tetapi apapun saya akan pastikan wpun x sepenuhnya tercapai, tetapi ada usaha yg dikeluarkan utk membantu mereka...
dahulunya, ketika di KL, apabila menaiki LRT... saya kdg2 akan terserempak dgn pakcik/makcik yg buta... dan setiap kali saya nampak pakcik makcik yg gagah utk berjalan ke sana ke mari tanpa bantuan org, saya amat2 kagum dgn mereka! teramat! saya memuji mereka kerana mereka x menjadikan cacat itu sbg alasan utk mereka malas bekerja di bumi ALLAH ini... saya bangga dgn mereka kerana mereka x menjadi spt pengemis2 di tepi jalan yg ada di antara mereka, sempurna panca indera dan anggota badan, tetapi malas mencari kerja... saya kagum! kagum yg kdg2 smp bergenang air mata saya... subhanallah kerana ALLAH SWT telah memberikan semangat yg tinggi buat mereka...
dan baru2 ini, while i was on my way dari klinik kesihatan seremban ke IMU, saya ternampak a limping Chinese man yg berjalan kaki drp main road ke hospital... dan lelaki ini saya kenal... beliau adalah anak kpd seorg patient di Rehabilitation ward... ayahnya, due to some medical problems, skrg lumpuh... dan si anak ini, walaupun beliau sendiri limping, tetapi tetap berTANGGUNGJAWAB menjalankan amanahnya sebagai seorg anak... bayangkan dlm keadaan kurang sempurna, beliau sggp berjalan kaki dlm panas terik matahari sejauh bbrp km semata2 utk membeli makanan utk ayahnya... saya pada ketika itu di dalam kereta yg ber'air-cond'... alahai azi... amat2 bersyukurnya saya! again, hati saya tersentuh... kalau boleh, nak aje saya offer utk anta beliau smp ke pintu masuk bangunan hospital...
dan insyaAllah, biasanya kalau ada rezeki lebih, akan saya hulurkan sedekah yg x seberapa kpd mereka yg memerlukann
ya... dan biasanya, kalau ke pasar malam atau berjalan di kaki lima di jalan TAR or Masjid Jamek, or Puduraya, ramai aje yg menadah... dan biasanya dalam situasi begini, saya lebih suka memberi kepada mereka yg saya nampak ada usahanya... wpun hanyalah dgn menjual tisu muka atau kerepek... saya akan memilih mereka... kerana sekrg2nya, mereka berUSAHA! berbanding drp mereka yg hanya duduk dan menggunakan si kecil utk menagih simpati.... dan saya teringat satu peristiwa ini, kalau x salah, smsa sy masih di KL dan ketika itu saya ke Sg Wang Plaza... saya melihat seorg yg x dpt berjalan menjual tissue in bundle... dan saya hulurkan sedikit wang kpdnya tanpa mengambil tissue itu... dan sy amat terkejut apb saya nk teruskan perjalanan, beliau memanggil saya, dan menyuruh saya membeli tissue satu pack (1 dozen tissue) or saya ambil balik duit saya... jadi demi menghormati permintaan beliau, saya bgtau la, "ok, sy ambil satu tissue..." but still, beliau refuse...saya perlu membeli satu pack tissue jg kalau saya mahu membantu beliau...
amat cekal kan beliau??? mmg sy respect dgn beliau... langsung x meminta belas kasihan daripada org ramai... subhanallah!! jika nak dibandingkan dgn kita yg sempurna tubuh badan ini, mesti bagai langit dan bumi kan?? saya sendiri pun x pasti samaada sy dpt jadi setabah beliau if anything happens to me... (?_?)
ermm... itulah... cerita ttg mereka... cerita ttg org yg amat tabah, amat cekal, amat kuat! x tunduk dgn kesusahan hidup.... dan cerita ttg anak2 yatim, disabled dan org2 tua yg patut kita bantu... (ini belum dilihat kisah saudara2 kita di Palestin, Iraq dan negara2 lain.. hurrmmm)
jadi, luaskan lah pandangan kita... jgn hanya melihat perkara2 di sekeliling kita shj... jgn lah asyik duk ingat girlfriend boyfriend je.. (hehehe..kidding) jgn asyik ingat nak beli kereta besar mcm si pulan itu, jgn asyik cemburu dgn org yg gajinya besar... tetapi sekali sekala pandanglah ke belakang di celah2 bangunan, di celah2 kehidupan masyarakat... masih ramai yg memerlukan perhatian dan bantuan kita... kdg2, mereka x meminta harta benda utk diberikan, tetapi mereka hanyalah inginkan kasih sayang drp masyarakat...
hurmm...azi pun x pasti camne cerita poliomyelitis bleh jadi cerita yg panjang lebar nih... hehehe.. tetapi harap2nya, drp cerita ini, diri saya sendiri, sahabat2 dan para pembaca dpt mengambil iktibar.... moga Allah jadikan kita semua org2 yg prihatin dgn keadaan sekeliling.. insyaAllah..
k, need to get back to books... and EBM report yg x siap2 ~sigh~
i was reading about poliomyelitis... under neuromuscular disorders in Ortho textbook... (exam's soon!!! ) and bila baca psl polio, suddenly my mind teringat kpd seorg adik yg sy jumpa di Paeds ward bbrp bulan yg lepas... he was admitted due to sudden paralysis and of course, one of the differential diagnosis that the doctors have to think of is: Poliomyelitis... tp luckily, he did not have polio... :D ~our health system nowadays is getting much better with immunisation etc, so insyaAllah, these days, unlikely to find polio cases... ;) ~
and bukan penyakitnya yg ingin diceritakan... tetapi yg istimewanya psl adik ini adalah kerana dia pekak dan bisu... hati saya sayu apb mula2 tahu ttg condition beliau... tetapi saya gembira kerana he lives a happy life... he has great parents yg menjaganya dgn baik.. :D
i am easily touched bila berjumpa dgn anak2 yatim, disabled, org2 tua atau melihat seseorg yg hidupnya berkorban utk keluarganya... setiap kali berhadapan dgn mereka, hati sy mudah berasa sayu, dan mata sy kdg2 mudah utk mengalirkan air mata... kalau boleh, niat di dalam hati saya, saya nak buat apa sahaja utk buat mereka gembira...
sejak sekolah menengah lagi saya ada cita2 utk membuka rumah anak2 yatim... kerana pada saya, setiap org deserves a happy life.. dan kita di dunia Allah ini, perlu hidup dlm keadaan tolong menolong antara satu sama lain... ermm... saya x pasti smada impian saya nih kesampaian atau tidak, tetapi apapun saya akan pastikan wpun x sepenuhnya tercapai, tetapi ada usaha yg dikeluarkan utk membantu mereka...
dahulunya, ketika di KL, apabila menaiki LRT... saya kdg2 akan terserempak dgn pakcik/makcik yg buta... dan setiap kali saya nampak pakcik makcik yg gagah utk berjalan ke sana ke mari tanpa bantuan org, saya amat2 kagum dgn mereka! teramat! saya memuji mereka kerana mereka x menjadikan cacat itu sbg alasan utk mereka malas bekerja di bumi ALLAH ini... saya bangga dgn mereka kerana mereka x menjadi spt pengemis2 di tepi jalan yg ada di antara mereka, sempurna panca indera dan anggota badan, tetapi malas mencari kerja... saya kagum! kagum yg kdg2 smp bergenang air mata saya... subhanallah kerana ALLAH SWT telah memberikan semangat yg tinggi buat mereka...
dan baru2 ini, while i was on my way dari klinik kesihatan seremban ke IMU, saya ternampak a limping Chinese man yg berjalan kaki drp main road ke hospital... dan lelaki ini saya kenal... beliau adalah anak kpd seorg patient di Rehabilitation ward... ayahnya, due to some medical problems, skrg lumpuh... dan si anak ini, walaupun beliau sendiri limping, tetapi tetap berTANGGUNGJAWAB menjalankan amanahnya sebagai seorg anak... bayangkan dlm keadaan kurang sempurna, beliau sggp berjalan kaki dlm panas terik matahari sejauh bbrp km semata2 utk membeli makanan utk ayahnya... saya pada ketika itu di dalam kereta yg ber'air-cond'... alahai azi... amat2 bersyukurnya saya! again, hati saya tersentuh... kalau boleh, nak aje saya offer utk anta beliau smp ke pintu masuk bangunan hospital...
dan insyaAllah, biasanya kalau ada rezeki lebih, akan saya hulurkan sedekah yg x seberapa kpd mereka yg memerlukann
ya... dan biasanya, kalau ke pasar malam atau berjalan di kaki lima di jalan TAR or Masjid Jamek, or Puduraya, ramai aje yg menadah... dan biasanya dalam situasi begini, saya lebih suka memberi kepada mereka yg saya nampak ada usahanya... wpun hanyalah dgn menjual tisu muka atau kerepek... saya akan memilih mereka... kerana sekrg2nya, mereka berUSAHA! berbanding drp mereka yg hanya duduk dan menggunakan si kecil utk menagih simpati.... dan saya teringat satu peristiwa ini, kalau x salah, smsa sy masih di KL dan ketika itu saya ke Sg Wang Plaza... saya melihat seorg yg x dpt berjalan menjual tissue in bundle... dan saya hulurkan sedikit wang kpdnya tanpa mengambil tissue itu... dan sy amat terkejut apb saya nk teruskan perjalanan, beliau memanggil saya, dan menyuruh saya membeli tissue satu pack (1 dozen tissue) or saya ambil balik duit saya... jadi demi menghormati permintaan beliau, saya bgtau la, "ok, sy ambil satu tissue..." but still, beliau refuse...saya perlu membeli satu pack tissue jg kalau saya mahu membantu beliau...amat cekal kan beliau??? mmg sy respect dgn beliau... langsung x meminta belas kasihan daripada org ramai... subhanallah!! jika nak dibandingkan dgn kita yg sempurna tubuh badan ini, mesti bagai langit dan bumi kan?? saya sendiri pun x pasti samaada sy dpt jadi setabah beliau if anything happens to me... (?_?)
ermm... itulah... cerita ttg mereka... cerita ttg org yg amat tabah, amat cekal, amat kuat! x tunduk dgn kesusahan hidup.... dan cerita ttg anak2 yatim, disabled dan org2 tua yg patut kita bantu... (ini belum dilihat kisah saudara2 kita di Palestin, Iraq dan negara2 lain.. hurrmmm)
jadi, luaskan lah pandangan kita... jgn hanya melihat perkara2 di sekeliling kita shj... jgn lah asyik duk ingat girlfriend boyfriend je.. (hehehe..kidding) jgn asyik ingat nak beli kereta besar mcm si pulan itu, jgn asyik cemburu dgn org yg gajinya besar... tetapi sekali sekala pandanglah ke belakang di celah2 bangunan, di celah2 kehidupan masyarakat... masih ramai yg memerlukan perhatian dan bantuan kita... kdg2, mereka x meminta harta benda utk diberikan, tetapi mereka hanyalah inginkan kasih sayang drp masyarakat...
hurmm...azi pun x pasti camne cerita poliomyelitis bleh jadi cerita yg panjang lebar nih... hehehe.. tetapi harap2nya, drp cerita ini, diri saya sendiri, sahabat2 dan para pembaca dpt mengambil iktibar.... moga Allah jadikan kita semua org2 yg prihatin dgn keadaan sekeliling.. insyaAllah..
k, need to get back to books... and EBM report yg x siap2 ~sigh~
No comments:
Post a Comment